Ben je op zoek naar een Veronica Roth quote? Dan ben je hier op het juiste adres. Wij verzamelen mooie citaten, wijze uitspraken en krachtige quotes van inspirerende mensen. En in dit artikel delen we dus de beste Veronica Roth quotes. Veel leesplezier!
Veronica Roth quotes
Hieronder heb ik een aantal mooie quotes van Veronica Roth verzameld. Ze staan op willekeurige volgorde en ik deel steeds de originele Engelse quote en ook de Nederlandse vertaling. Dus hier komen ze, de mooiste Veronica Roth quotes:Then I realize what it is. It’s him. Something about him makes me feel like I am about to fall. Or turn to liquid. Or burst into flames.
NL: Dan besef ik wat het is. Hij is het. Iets aan hem geeft me het gevoel dat ik op het punt sta te vallen. Of in vloeistof veranderen. Of in vlammen op.
— Veronica Roth, Divergent
I fell in love with him. But I don’t just stay with him by default as if there’s no one else available to me. I stay with him because I choose to, every day that I wake up, every day that we fight or lie to each other or disappoint each other. I choose him over and over again, and he chooses me.
NL: Ik werd verliefd op hem. Maar ik blijf niet standaard bij hem alsof er niemand anders beschikbaar is voor mij. Ik blijf bij hem omdat ik ervoor kies om, elke dag dat ik wakker word, elke dag dat we vechten of tegen elkaar liegen of elkaar teleurstellen. Ik kies hem steeds weer en hij kiest mij.
— Veronica Roth, Allegiant
I wonder if fears ever really go away, or if they just lose their power over us.
NL: Ik vraag me af of angsten ooit echt verdwijnen, of dat ze gewoon hun macht over ons verliezen.
— Veronica Roth, Allegiant
I belong to the people I love, and they belong to me–they, and the love and loyaty I give them, form my identity far more than any word or group ever could.
NL: Ik behoor tot de mensen van wie ik hou, en zij zijn van mij – zij, en de liefde en loyaliteit die ik ze geef, vormen mijn identiteit veel meer dan enig woord of groep ooit zou kunnen.
— Veronica Roth, Allegiant
Okay. Then…I can talk. Ask me something.””Okay.” He laughs shakily in my ear. “Why is your heart racing Tris?”I cringe and say, “Well, I…I barely know you. I barely know you and I’m crammed up against you in a box, Four, what do you think?”…”Maybe you were cut out for Candor,” he says, “because you’re a terrible liar.
NL: Oké. Dan… kan ik praten. Vraag me iets. “Oké.” Hij lacht schud in mijn oor. “Waarom is je hart aan het racen Tris?”Ik kruip ineen en zeg, “Nou, ik… ik ken je nauwelijks. Ik ken je nauwelijks en ik zit tegen je in een doos, Vier, wat denk je?”…”Misschien was je geschikt voor Candor,” zegt hij, “omdat je een verschrikkelijke leugenaar bent.
— Veronica Roth, Divergent
But when I do feel all the strength go out of me, and I fall to my knees beside the table and I think I cry, then, or at least I want to, and everything inside me screams for just one more kiss, one more word, one more glance, one more.
NL: Maar als ik voel dat alle kracht uit me gaat, en ik val op mijn knieën naast de tafel en ik denk dat ik huil, dan, of tenminste wil ik, en alles in me schreeuwt om nog een kus, nog een woord, nog een blik, nog een.
— Veronica Roth, Allegiant
Fear doesn’t shut you down; it wakes you up. I’ve seen it. It’s fascinating.” He releases me but doesn’t pull away, his hand grazing my jaw, my neck. “Sometimes I just…want to see it again. Want to see you awake.
NL: Angst sluit je niet af, het maakt je wakker. Ik heb het gezien. Het is fascinerend.” Hij laat me vrij, maar trekt niet weg, zijn hand graast mijn kaak, mijn nek. “Soms wil ik het gewoon weer zien. Ik wil je wakker zien.
— Veronica Roth, Divergent
I love you” I say.”I love you, too” he says. “I’ll see you soon.
NL: Ik hou van je” zeg ik.”Ik hou ook van jou,” zegt hij. Ik zie je snel weer.
— Veronica Roth, Allegiant
I think you’re still the only person sharp enough to sharpen someone like me.
NL: Ik denk dat je nog steeds de enige bent die scherp genoeg is om iemand als ik te slijpen.
— Veronica Roth, Allegiant
We are not people who touch each other carelessly; every point of contact between us feels important, a rush of energy and relief.
NL: Wij zijn geen mensen die elkaar onvoorzichtig aanraken; elk punt van contact tussen ons voelt belangrijk, een kick van energie en opluchting.
— Veronica Roth, Allegiant
I’ll be your family now,” he says. “I love you,” I say. (….)He stares at me. I wait with my hands clutching his arms for stability as he considers his response. He frowns at me. “Say it again.””Tobias,” I say, “I love you.
NL: Ik zal nu je familie zijn,” zegt hij. “Ik hou van je,” zeg ik. Hij staart me aan. Ik wacht met mijn handen zijn armen vast te houden voor stabiliteit als hij zijn reactie overweegt. Hij fronst naar me. Zeg het nog eens.”Tobias,” zeg ik, “Ik hou van je.
— Veronica Roth, Insurgent
I regret…” Tobias tilts his head, and sighs. “I regret my choice.””What Choice?”, and… I felt like maybe I could make something more of my decision.”
NL: Tobias kantelt zijn hoofd en zucht. “Ik heb spijt van mijn keuze.”Welke keuze?” en… Ik had het gevoel dat ik misschien iets meer van mijn beslissing kon maken.”
— Veronica Roth, Insurgent
Eric called Al’s suicide brave, and he was wrong. My mother’s death was brave. I remember how calm she was, how determined. It isn’t just brave that she died for me; it is brave that she did it without announcing it, without hesitation, and without appearing to consider another option.
NL: Eric noemde Al’s zelfmoord dapper en hij had het mis. De dood van mijn moeder was dapper. Ik weet nog hoe kalm ze was, hoe vastberaden. Het is niet alleen dapper dat ze voor mij stierf; het is dapper dat ze het deed zonder het aan te kondigen, zonder aarzeling, en zonder te lijken om een andere optie te overwegen.
— Veronica Roth, Divergent
I feel like myself, strong and weak at once – allowed, at least for a little while, to be both.
NL: Ik voel me als mezelf, sterk en zwak tegelijk – tenminste voor een tijdje toegestaan, om beide te zijn.
— Veronica Roth, Allegiant
No matter how long you train someone to be brave, you never know if they are or not until something real happens.
NL: Het maakt niet uit hoe lang je iemand traint om dapper te zijn, je weet nooit of ze dat zijn of niet totdat er iets echts gebeurt.
— Veronica Roth, Insurgent
One ChoiceOne Choice, decided your friends.One Choice, defines your beliefs.One Choice, determines your loyalties – Forever.ONCE CHOICE CAN TRANSFORM YOU
NL: One ChoiceOne Choice, besliste je vrienden.One Choice, definieert je overtuigingen.One Choice, bepaalt je loyaliteit – Forever.ONCE Choice CAN TRANSFORM YOU
— Veronica Roth, Divergent
The person you became with her is worth being.
NL: De persoon die je met haar werd is het waard om te zijn.
— Veronica Roth, Allegiant
Yeah, sometimes life really sucks,” she says. “But you know what I’m holding on for?”I raise my eyebrows.She raises hers, too, mimicking me.”The moments that don’t suck,” she says. “The trick is to notice them when they come around.
NL: Ja, soms is het leven echt klote,” zegt ze. Maar weet je waar ik me aan vasthoud?”Ik hef mijn wenkbrauwen op.Zij voedt ook de hare op, mij nabootsend.”De momenten die niet klote zijn,” zegt ze. “De truc is om ze op te merken als ze bijdraaien.
— Veronica Roth, Allegiant
Dead people can be our heroes because they cant disappoint us later; they only improve over time, as we forget more and more about them.
NL: Dode mensen kunnen onze helden zijn omdat ze ons later niet kunnen teleurstellen; ze verbeteren alleen na verloop van tijd, omdat we meer en meer over hen vergeten.
— Veronica Roth, Four: A Divergent Story Collection
Because inside me is a beast that snarls, and growls, and strains toward freedom.. and as hard as I try, I cannot kill it.
NL: Want in mij is een beest dat snauwt, en gromt, en naar vrijheid stamt… en hoe hard ik het ook probeer, ik kan het niet doden.
— Veronica Roth, Insurgent
Since I was young, I have always known this: Life damages us, every one. We can’t escape that damage. But now, I am also learning this: We can be mended. We mend each other
NL: Sinds ik jong was, heb ik dit altijd geweten: het leven schaadt ons, iedereen. We kunnen niet ontsnappen aan die schade. Maar nu leer ik ook dit: We kunnen worden hersteld. We herstellen elkaar.
— Veronica Roth
Writing means not just staring ugliness in the face, but finding a way to embrace it.
NL: Schrijven betekent niet alleen lelijkheid in het gezicht staren, maar het vinden van een manier om het te omarmen.
— Veronica Roth
Moths,” repeats Will. “You’re afraid of moths?” “Not just a cloud of moths,” she says, “like…a swarm of them. Everywhere. All those wings and legs and…” She shudders and shakes her head.”Terrifying,” Will says with mock seriousness. “That’s my girl. Tough as cotton balls.””Oh, Shut up.
NL: Motten,” herhaalt Will. “Ben je bang voor motten?” “Niet alleen een wolk motten,” zegt ze, “als een zwerm van hen. Overal. Al die vleugels en benen en… ze trilt en schudt haar hoofd.”Verschrikkelijk,” zegt Will met spottende ernst. “Dat is mijn meisje. Zo hard als watten.”Oh, hou je mond.
— Veronica Roth, Divergent
Can you be a girl for a few seconds?””I’m always a girl” I frown.”You know what I mean. Like a silly, annoying girl”I twirl my hair around my finger. “Kay.
NL: Kun je een paar seconden een meisje zijn?”Ik ben altijd een meisje” frons ik.”Je weet wat ik bedoel. Als een domme, vervelende meid draai ik m’n haar om m’n vinger. “Kay.
— Veronica Roth, Divergent
Four flips the gun in this hand, presses the barrel to Peter’s forehead, and clicks a bullet into place. Peter freezes with his lips parted, the yawn dead in his mouth. “Wake. Up,” Four snaps. “You are holding a loaded gun, you idiot. Act like it.
NL: Vier gooit het pistool in deze hand, drukt de loop tegen Peter’s voorhoofd, en klikt een kogel op zijn plaats. Peter bevriest met zijn lippen gescheiden, de geeuw dood in zijn mond. Wakker worden. Omhoog,” Four snaps. “Je hebt een geladen pistool vast, idioot. Gedraag je zo.
— Veronica Roth, Divergent
What is it with you today?” says Christina on the way to breakfast. Her eyes are stillswollen from sleep and her tangled hair forms a fuzzy halo around her face.“Oh, you know,” I say. “Sun shining. Birds chirping.”She raises an eyebrow at me, as if reminding me that we are in an undergroundtunnel.
NL: Wat is er vandaag met je aan de hand?… zegt Christina op weg naar het ontbijt. Haar ogen zijn nog steeds gezwollen uit de slaap en haar verwarde haar vormt een wazige halo rond haar gezicht. Zon schijnt. Vogels tjilpen…Ze steekt een wenkbrauw naar me op, alsof ze me eraan herinnert dat we in een ondergrondse tunnel zitten.
— Veronica Roth, Divergent
We could visit him,” suggests Will. “But what would we say? ‘I didn’t know you that well, but I’m sorry you got stabbed in the eye’?
NL: We kunnen hem bezoeken,” stelt Will voor. “Maar wat zouden we zeggen? ‘Ik kende je niet zo goed, maar het spijt me dat je in je oog werd gestoken’?
— Veronica Roth, Divergent
I didn’t know that idiocy caused people to just start spontaneously bleeding from the nose.
NL: Ik wist niet dat idiote mensen spontaan uit hun neus begonnen te bloeden.
— Veronica Roth, Allegiant
Leaving us with Eric is like hiring a babysitter who spends his time sharpening knives.
NL: Ons achterlaten bij Eric is als het inhuren van een babysitter die zijn tijd doorbrengt met het slijpen van messen.
— Veronica Roth, Divergent
What do you think they’re going to do to us when they find us guilty?” she says after a few minutes of silence have passed.”Honestly?””Does now seem like the time for honesty?”I look at her from the corner of my eye. “I think they’re going to force us to eat lots of cake and then take an unreasonably long nap.
NL: Wat denk je dat ze met ons gaan doen als ze ons schuldig achten?” Ze zegt dat na een paar minuten stilte voorbij is.”Echt waar?”Lijkt het nu de tijd voor eerlijkheid?”Ik kijk naar haar vanuit de hoek van mijn oog. “Ik denk dat ze ons gaan dwingen om veel cake te eten en dan een onredelijk lang dutje te doen.
— Veronica Roth, Insurgent
It’s hard to know what’s right in this life,’ she said. ‘We do what we can, but what we really need is mercy. Do you know who taught me that?’ A grin. ‘You.'”P459
NL: Het is moeilijk om te weten wat goed is in dit leven, zei ze. ‘We doen wat we kunnen, maar wat we echt nodig hebben is genade. Weet je wie me dat geleerd heeft?’ Een grijns. ‘Jij.”P459
— Veronica Roth, Carve the Mark
We believe in ordinary acts of bravery, in the courage that drives one person to stand up for another.
NL: Wij geloven in gewone daden van moed, in de moed die de ene persoon drijft om voor de andere op te komen.
— Veronica Roth, Divergent
I keep finding myself stifled by the company of others and then crippled by loneliness when I leave them. I am terrified and I don’t even know of what, because I have lost everything already.
NL: Ik blijf mezelf verstikken door het gezelschap van anderen en dan verlamd door eenzaamheid als ik ze verlaat. Ik ben doodsbang en ik weet niet eens wat, want ik heb alles al verloren.
— Veronica Roth, Allegiant
That is death – shifting from “is” to “was.
NL: Dat is de dood – verschuiven van “is” naar “was.”
— Veronica Roth, Divergent