Ben je op zoek naar een Veronica Rossi quote? Dan ben je hier op het juiste adres. Wij verzamelen mooie citaten, wijze uitspraken en krachtige quotes van inspirerende mensen. En in dit artikel delen we dus de beste Veronica Rossi quotes. Veel leesplezier!
Veronica Rossi quotes
Hieronder heb ik een aantal mooie quotes van Veronica Rossi verzameld. Ze staan op willekeurige volgorde en ik deel steeds de originele Engelse quote en ook de Nederlandse vertaling. Dus hier komen ze, de mooiste Veronica Rossi quotes:Love is a rebellious bird that nobody can tame.
NL: Liefde is een rebelse vogel die niemand kan temmen.
— Veronica Rossi, Through the Ever Night
I miss you.I miss you. I miss you, I miss you.Be ready, because when I see you, I’ll never let you go again.
NL: Ik mis je. Ik mis je. Ik mis je, ik mis je.Wees er klaar voor, want als ik je zie, laat ik je nooit meer gaan.
— Veronica Rossi, Through the Ever Night
What I was trying to say,” he whispered, “is that I see you in everything. There isn’t a word for you that means enough, because you’re everything to me.
NL: Wat ik probeerde te zeggen, fluisterde hij, is dat ik je overal in zie. Er is geen woord voor jou dat genoeg betekent, want je bent alles voor mij.
— Veronica Rossi, Into the Still Blue
Fall off your own roof.
NL: Val van je eigen dak.
— Veronica Rossi, Under the Never Sky
In the afternoon, they stopped to eat on a rocky outcrop. Perry brushed a kiss on her cheek while she was chewing, and she learned that it was the loveliest thing to be kissed for no reason, even while chewing food. It brightened the woods, and the never sky, and everything.
NL: In de middag stopten ze om te eten op een rotsachtige uitwerpselen. Perry poetste een kus op haar wang terwijl ze kauwde, en ze leerde dat het het mooiste was om zonder reden gekust te worden, zelfs tijdens het kauwen. Het fleurde het bos, en de nooit lucht, en alles.
— Veronica Rossi, Under the Never Sky
It’s time, Perry”. He let her go. She took a step back, taking in his face one last time. His green eyes. The bend in his nose and the scars on his cheek. All the tiny inperfections that made him beautiful. Without a word, she turned and made her way downhill.
NL: Het is tijd, Perry.” Hij liet haar gaan. Ze deed een stap terug, nam zijn gezicht nog een laatste keer. Zijn groene ogen. De bocht in zijn neus en de littekens op zijn wang. Alle kleine inperfecties die hem mooi maakten. Zonder een woord, draaide ze zich om en ging ze bergafwaarts.
— Veronica Rossi, Under the Never Sky
Your voice sounds like a midnight fire. All warm and worn in and golden. I could listen to you talk forever.” “I could never do that”. She laughed at him. He brought his lips to her ear. “Your scent is like violets early in spring,” he whispered. Then he laughed at himself because though it was true, he sounded like the worst kind of fool.
NL: Je stem klinkt als een nachtbrand. Allemaal warm en versleten en goudkleurig. Ik zou altijd naar je kunnen luisteren.” “Dat zou ik nooit kunnen doen.” Ze lachte hem uit. Hij bracht zijn lippen naar haar oor. “Je geur is als viooltjes vroeg in de lente,” fluisterde hij. Toen lachte hij zichzelf uit, want hoewel het waar was, klonk hij als de ergste dwaas.
— Veronica Rossi, Under the Never Sky
She’d fallen into a deep silence once, when the sun appeared, and it was then he’d wondered most what she was thinking.
NL: Ze viel in een diepe stilte eens, toen de zon verscheen, en het was toen hij vroeg zich het meeste af wat ze dacht.
— Veronica Rossi, Under the Never Sky
His hand snapped shut over the device and then he crossed his arms. Aria stared in horror. Her Smarteye was buried in a Neanderthal’s armpit.
NL: Zijn hand knapte dicht over het apparaat en toen stak hij zijn armen over elkaar. Aria staarde in horror. Haar Smarteye werd begraven in een Neanderthalers oksel.
— Veronica Rossi, Under the Never Sky
Her hand holding his for a dozen paces. His, resting on the small of her back for a moment. Touches that had no real purpose but to say I’m here and We are together still.
NL: Haar hand hield hem een dozijn passen vast. Die van hem rustte even op haar rug. Touches die geen echt doel hadden, maar om te zeggen dat ik hier ben en We zijn nog steeds samen.
— Veronica Rossi, Under the Never Sky
She did it, though she hated opera. She hated everything about it. The overblown sense of drama. The violence and lewdness. No one had ever died of heartbreak in Reverie. Betrayal never led to murder. Those things didn’t happen anymore. They had the Realms now. They could experience anything without taking risks. Now, life was Better than Real.
NL: Ze deed het, hoewel ze opera haatte. Ze haatte alles. Het overdreven gevoel van drama. Het geweld en de verdorvenheid. Niemand was ooit gestorven aan een gebroken hart in Reverie. Verraad heeft nooit tot moord geleid. Die dingen zijn niet meer gebeurd. Ze hadden de rijken nu. Ze kunnen alles ervaren zonder risico’s te nemen. Het leven was beter dan echt.
— Veronica Rossi, Under the Never Sky
Without thinking, he reached for her hand. Tucked it against her chest, feeling that was where it should be. Perry’s heart slammed against his ribs. She had to feel it.
NL: Zonder na te denken, greep hij naar haar hand. Verstopte het tegen haar borst, het gevoel dat dat was waar het zou moeten zijn. Perry’s hart sloeg tegen zijn ribben. Ze moest het voelen.
— Veronica Rossi, Under the Never Sky
He’d pushed it back, where he’d kept the thought for weeks, but it wouldn’t stay. Wouldn’t stop. Wouldn’t let him go.
NL: Hij duwde het terug, waar hij de gedachte wekenlang bewaarde, maar het zou niet blijven. Zou niet stoppen. Ik wilde hem niet laten gaan.
— Veronica Rossi, Through the Ever Night