Ben je op zoek naar een Lauren Oliver quote? Dan ben je hier op het juiste adres. Wij verzamelen mooie citaten, wijze uitspraken en krachtige quotes van inspirerende mensen. En in dit artikel delen we dus de beste Lauren Oliver quotes. Veel leesplezier!
Lauren Oliver quotes
Hieronder heb ik een aantal mooie quotes van Lauren Oliver verzameld. Ze staan op willekeurige volgorde en ik deel steeds de originele Engelse quote en ook de Nederlandse vertaling. Dus hier komen ze, de mooiste Lauren Oliver quotes:I love you. Remember. They cannot take it
NL: Ik hou van je. Vergeet het niet. Ze kunnen het niet aannemen.
— Lauren Oliver, Delirium
I guess that’s just part of loving people: You have to give things up. Sometimes you even have to give them up.
NL: Ik denk dat dat een deel is van liefhebbende mensen: Je moet dingen opgeven. Soms moet je ze zelfs opgeven.
— Lauren Oliver, Delirium
I know that the whole point—the only point—is tofind the things that matter, and hold on to them, and fight for them, and refuse tolet them go.
NL: Ik weet dat het hele punt het enige punt is om de dingen te vinden die ertoe doen, en ze vast te houden, en te vechten voor hen, en weigeren om ze te laten gaan.
— Lauren Oliver, Delirium
And now I know why they invented words for love, why they had to: It’s the only thing that can come close to describing what I feel in that moment, the baffling mixture of pain and pleasure and fear and joy, all running sharply through me at once.
NL: En nu weet ik waarom ze woorden hebben uitgevonden voor liefde, waarom ze moesten: Het is het enige dat dichtbij kan komen om te beschrijven wat ik voel op dat moment, de verbijsterende mix van pijn en plezier en angst en vreugde, allemaal scherp door me heen lopend in een keer.
— Lauren Oliver, Delirium
And you can’t love, not fully, unless you are loved in return.
NL: En je kunt niet liefhebben, niet volledig, tenzij je er in ruil voor geliefd bent.
— Lauren Oliver, Requiem
Now I’d rather be infected with love for the tiniest sliver of a second than live a hundred years smothered by a lie.
NL: Nu ben ik liever besmet met liefde voor het kleinste stukje van een seconde dan honderd jaar te leven gesmoord door een leugen.
— Lauren Oliver, Delirium
If you’re smart, you care. And if you care, you love.
NL: Als je slim bent, kan het je wat schelen. En als het je wat kan schelen, hou je ervan.
— Lauren Oliver, Pandemonium
Who knows? Maybe they’re right. Maybe we are driven crazy by our feelings. Maybe love is a disease, and we would be better off without it. But we have chosen a different road. And in the end that is the point of escaping the cure: We are free to choose.We are even free to choose the wrong thing.
NL: Wie weet? Misschien hebben ze gelijk. Misschien worden we gek van onze gevoelens. Misschien is liefde een ziekte en zijn we beter af zonder liefde. Maar we hebben een andere weg gekozen. En uiteindelijk is dat het punt van ontsnappen aan de remedie: We zijn vrij om te kiezen.We zijn zelfs vrij om het verkeerde te kiezen.
— Lauren Oliver, Requiem
I’d rather die on my own terms than live on theirs. I’d rather die loving Alex than live without him.
NL: Ik sterf liever op mijn eigen voorwaarden dan op die van hen te leven. Ik sterf liever van Alex dan zonder hem te leven.
— Lauren Oliver, Delirium
Find the things that matter, and hold on to them, and fight for them, and refuse to let them go.
NL: Vind de dingen, die er toe doen, en houd ze vast, en vecht voor hen, en weiger ze te laten gaan.
— Lauren Oliver, Delirium
We wanted the freedom to love. We wanted the freedom to choose. Now we have to fight for it.
NL: We wilden de vrijheid om lief te hebben. We wilden de vrijheid om te kiezen. Nu moeten we ervoor vechten.
— Lauren Oliver, Requiem
I told you,” he whispers back. I can feel his breath just tickling the space behind my ear, making my hair prick up on my neck. “I like you.””You don’t know me,” I say quickly.”I want to, though.
NL: Ik zei het je toch,” fluistert hij terug. Ik voel zijn adem de ruimte achter mijn oor kietelen, waardoor mijn haar in mijn nek prikt. “Ik vind je leuk.”Je kent me niet,” zeg ik snel.Maar ik wil het wel.
— Lauren Oliver, Delirium
Live free or die.
NL: Leef vrij of sterf.
— Lauren Oliver, Requiem
Love: a single word, a wispy thing, a word no bigger or longer than an edge. That’s what it is: an edge; a razor. It draws up through the center of your life, cutting everything in two. Before and after. The rest of the world falls away on either side.
NL: Liefde: een enkel woord, een wispy ding, een woord niet groter of langer dan een rand. Dat is wat het is: een rand; een scheermes. Het trekt door het centrum van je leven, en snijdt alles in tweeën. Voor en na. De rest van de wereld valt aan beide kanten weg.
— Lauren Oliver, Delirium
Popularity’s a weird thing. You can’t really define it, and it’s not cool to talk about, but you know it when you see it. Like a lazy eye, or porn.
NL: Populariteit is raar. Je kunt het niet echt definiëren, en het is niet cool om over te praten, maar je weet het als je het ziet. Zoals een lui oog, of porno.
— Lauren Oliver, Before I Fall
And it’s the funniest thing: as soon as I see it, the whistling in my ears stops and the feeling of terror drains away, and I realize this whole time I haven’t been falling at all. I’ve been floating.
NL: En het is het grappigste: zodra ik het zie, stopt het fluiten in mijn oren en het gevoel van terreur verdwijnt, en ik realiseer me dat ik de hele tijd helemaal niet gevallen ben. Ik heb gezwommen.
— Lauren Oliver, Before I Fall
You can’t be happy unless you’re unhappy sometimes”.
NL: Je kunt niet gelukkig zijn tenzij je soms ongelukkig bent.”
— Lauren Oliver, Delirium
But maybe happiness isn’t in the choosing. Maybe it’s in the fiction, in the pretending: that wherever we have ended up is where we intended to be all along.
NL: Maar misschien is geluk niet in de keuze. Misschien zit het in de fictie, in het doen alsof: waar we ook zijn beland, is waar we de hele tijd willen zijn.
— Lauren Oliver, Requiem
And for a moment―for a split second―everything else falls away, the whole pattern and order of my life, and a huge joy crests in my chest. I am no one, and I owe nothing to anybody, and my life is my own.
NL: En voor een moment… voor een fractie van een seconde… valt alles weg, het hele patroon en de orde van mijn leven… en een enorme vreugde in mijn borst. Ik ben niemand, en ik ben niemand iets verschuldigd, en mijn leven is van mij.
— Lauren Oliver, Hana
God bless Dunkin’ Donuts.
NL: God zegene Dunkin’ Donuts.
— Lauren Oliver, Before I Fall
Unhappiness is bondage; therefore, happiness is freedom.
NL: Ongeluk is gebondenheid; daarom is geluk vrijheid.
— Lauren Oliver, Delirium
He is my world and my world is him and without him there is no world.
NL: Hij is mijn wereld en mijn wereld is hem en zonder hem is er geen wereld.
— Lauren Oliver, Delirium
This is what I want. This is the only thing I’ve ever wanted. Everything else—every single second of every single day that has come before this very moment, this kiss—has meant nothing.
NL: Dit is wat ik wil. Dit is het enige wat ik ooit wilde. Al het andere is elke seconde van elke dag die voor dit moment is gekomen, deze kus heeft niets betekend.
— Lauren Oliver, Delirium
If they really want us to be happy, they’d let us pick ourselves.
NL: Als ze echt willen dat we gelukkig zijn, laten ze ons zelf kiezen.
— Lauren Oliver
His eyes are blazing with light, more light than all the lights in every city in the whole world, more light than we could ever invent if we had ten thousand billion years.
NL: Zijn ogen branden van licht, meer licht dan alle lichten in elke stad in de hele wereld, meer licht dan we ooit zouden kunnen uitvinden als we tien miljard jaar hadden.
— Lauren Oliver, Delirium
Nothing has ever been so painful or delicious as being so close to him and being unable to do anything about it: like eating ice cream so fast on a hot day you get a splitting headache.
NL: Niets is ooit zo pijnlijk of heerlijk geweest als zo dicht bij hem te zijn en er niets aan te kunnen doen: zoals ijs eten zo snel op een warme dag krijg je barstende hoofdpijn.
— Lauren Oliver, Delirium
And suddenly it’s all so ridiculously and stupidly clear I feel like laughing. This is what I want. This is the only thing i’ve ever wanted. Everything else—every single second of every single day that has come before this very moment, this kiss—has meant nothing.
NL: En opeens is het allemaal zo belachelijk en stom duidelijk dat ik zin heb om te lachen. Dit is wat ik wil. Dit is het enige wat ik ooit wilde. Al het andere, elke seconde van elke dag die voor dit moment is gekomen, heeft deze kus niets betekend.
— Lauren Oliver, Delirium
But you can build a future out of anything. A scrap, a flicker. The desire to go forward, slowly, one foot at a time. You can build an airy city out of ruins.
NL: Maar je kunt van alles een toekomst opbouwen. Een schrootje, een flikker. Het verlangen om naar voren te gaan, langzaam, één voet per keer. Je kunt een luchtige stad bouwen uit ruïnes.
— Lauren Oliver, Pandemonium
Hope keeps you alive.
NL: Hope houdt je in leven.
— Lauren Oliver, Before I Fall
Lord, help us root our feet to the earthAnd our eyes to the roadAnd always remember the fallen angelsWho, attempting to soar,Were seared instead by the sun and, wings melting,Came crashing back to the sea.Lord, help root my eyes to the earthAnd stay my eyes to the roadSo I may never stumble.)
NL: Heer, help ons wortelen onze voeten naar de aardeEn onze ogen naar de wegEn altijd herinneren de gevallen engelenWie, proberen te zweven,Waren in plaats daarvan geschroeid door de zon en, vleugels smelten,Kom crashen terug naar de zee.Heer, help wortel mijn ogen naar de aardeEn blijf mijn ogen naar de wegZodat ik misschien nooit struikelen.)
— Lauren Oliver, Delirium
In my dream I know I am falling. But there is no up or down, no walls or sides or ceilings, just the sensation of cold and darkness everywhere. I am so scared I could scream. But when I open my mouth, nothing happens. And I wonder if you fall forever and never touch down, is it really still falling? I think I will fall forever.
NL: In mijn droom weet ik dat ik val. Maar er is geen op of neer, geen muren of zijkanten of plafonds, alleen het gevoel van koude en duisternis overal. Ik ben zo bang dat ik kan schreeuwen. Maar als ik mijn mond open doe, gebeurt er niets. En ik vraag me af of je voor altijd valt en nooit naar beneden komt, valt het nog steeds? Ik denk dat ik voor altijd zal vallen.
— Lauren Oliver, Before I Fall
Things change after you die, though, I guess because dying is the loneliest thing you can do.
NL: Dingen veranderen na je dood, maar ik denk omdat sterven het eenzaamste is wat je kunt doen.
— Lauren Oliver, Before I Fall
Maybe before you die, it’s your ghosts you see.
NL: Misschien voordat je sterft, zie je je geesten.
— Lauren Oliver, Before I Fall
They say that just before you die your whole life flashes before your eyes, but that’s not how it happened for me.
NL: Ze zeggen dat net voordat je sterft je hele leven flitst voor je ogen, maar dat is niet hoe het gebeurde voor mij.
— Lauren Oliver, Before I Fall
Let me tell you something about dying: it’s not as bad as they says.it’s the coming-back-to-life part that hurts.
NL: Laat me je iets vertellen over sterven: het is niet zo erg als ze zeggen.Het is het coming-back-to-life gedeelte dat pijn doet.
— Lauren Oliver, Requiem
Two weeks until your cure” she says finally. “Sixteen days” I say, but in my head I’m counting: Seven days. Seven days until I’m free and away from all these people and their sliding superficial lives brushing past one another gliding, gliding, gliding from life to death. For them there’s hardly a change between the two.
NL: Twee weken tot je genezing,” zegt ze eindelijk. “Zes dagen” zeg ik, maar in mijn hoofd tel ik: Zeven dagen. Zeven dagen tot ik vrij ben en weg ben van al deze mensen… en hun glijdende oppervlakkige levens… die elkaar voorbij springen… zwevend, glijdend, zwevend van leven tot dood. Voor hen is er nauwelijks een verandering tussen de twee.
— Lauren Oliver, Delirium
It was all very strange, Mr. Gray thought, as he wiped the coffee canister clean with a sponge. Very, very mysterious. You were born; you lived a whole life; and at the end, you wound up in a coffee canister.”Ah, well,” he said out loud quietly. “That’s just the way things are. Life’s a funny business.” Death, he supposed, was the punch line.
NL: Het was allemaal heel vreemd, Mr Gray dacht, toen hij veegde de koffiebus schoon met een spons. Heel, heel mysterieus. Je bent geboren, je hebt een heel leven geleefd, en uiteindelijk belandde je in een koffiebus.”Ach, nou,” zei hij stilletjes hardop. “Zo is het nu eenmaal. Het leven is een grappige zaak.” De dood, dacht hij, was de clou.
— Lauren Oliver, Liesl & Po
Of all the miracles Po had seen in the time and space of its death, Po thought this–the absorption of another, the carrying of it–was the most bewildering and remarkable of all. Whenever Bundle separated again, Po was left with an ache of sadness that reminded the ghost of the body it had left behind.
NL: Van alle wonderen die Po had gezien in de tijd en ruimte van zijn dood, dacht Po dat dit – de opname van een ander, het dragen van het – was de meest verbijsterende en opmerkelijke van alles. Wanneer Bundle weer scheidde, werd Po achtergelaten met een pijn van verdriet die herinnerde aan de geest van het lichaam dat het had achtergelaten.
— Lauren Oliver, Liesl & Po
It’s amazing how close I have been, all this time, to my old life. And yet the distance that divides me from it is vast.
NL: Het is verbazingwekkend hoe dicht ik bij mijn oude leven ben geweest. En toch is de afstand die me ervan scheidt enorm.
— Lauren Oliver, Pandemonium