Ben je op zoek naar een Jonathan Safran Foer quote? Dan ben je hier op het juiste adres. Wij verzamelen mooie citaten, wijze uitspraken en krachtige quotes van inspirerende mensen. En in dit artikel delen we dus de beste Jonathan Safran Foer quotes. Veel leesplezier!
Jonathan Safran Foer quotes
Hieronder heb ik een aantal mooie quotes van Jonathan Safran Foer verzameld. Ze staan op willekeurige volgorde en ik deel steeds de originele Engelse quote en ook de Nederlandse vertaling. Dus hier komen ze, de mooiste Jonathan Safran Foer quotes:I love you also means I love you more than anyone loves you, or has loved you, or will love you, and also, I love you in a way that no one loves you, or has loved you, or will love you, and also, I love you in a way that I love no one else, and never have loved anyone else, and never will love anyone else.
NL: Ik hou ook van je betekent dat ik meer van je hou dan iemand van je houdt, of van je heeft gehouden, of van je zal houden, en ook, ik hou van je op een manier dat niemand van je houdt, of van je heeft gehouden, of van je zal houden, en ook, ik hou van je op een manier dat ik van niemand anders hou, en nooit van iemand anders heb gehouden, en nooit van iemand anders zal houden.
— Jonathan Safran Foer
Time was passing like a hand waving from a train I wanted to be on. I hope you never have to think about anything as much as I think about you.
NL: De tijd ging voorbij als een hand zwaaiend uit een trein waar ik op wilde zijn. Ik hoop dat je nooit zoveel aan iets hoeft te denken als ik aan jou denk.
— Jonathan Safran Foer
If there is no love in the world, we will make a new world, and we will give it walls, and we will furnish it with soft, red interiors, from the inside out, and give it a knocker that resonates like a diamond falling to a jeweller’s felt so that we should never hear it. Love me, because love doesn’t exist, and I have tried everything that does.
NL: Als er geen liefde is in de wereld, zullen we een nieuwe wereld maken, en we zullen het muren geven, en we zullen het voorzien van zachte, rode interieurs, van binnenuit, en geven het een knocker die resoneert als een diamant die valt op een juwelier gevoeld, zodat we het nooit mogen horen. Hou van me, want liefde bestaat niet, en ik heb alles geprobeerd wat doet.
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
Why are you leaving me?He wrote, I do not know how to live.I do not know either but I am trying.I do not know how to try.There were some things I wanted to tell him. But I knew they would hurt him. So i buried them and let them hurt me
NL: Waarom verlaat je mij?Hij schreef, ik weet niet hoe ik moet leven.Ik weet het ook niet, maar ik probeer het.Ik weet niet hoe ik het moet proberen.Er waren een aantal dingen die ik hem wilde vertellen. Maar ik wist dat ze hem pijn zouden doen. Dus ik begroef ze en liet ze me pijn doen.
— Jonathan Safran Foer
You are the only one who has understood even a whisper of me, and I will tell you that I am the only person who has understood even a whisper of you.
NL: U bent de enige die zelfs een fluistering van mij heeft begrepen, en ik zal u vertellen dat ik de enige persoon ben die zelfs een fluistering van u heeft begrepen.
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
I imagine a line, a white line, painted on the sand and on the ocean, from me to you.
NL: Ik stel me een lijn voor, een witte lijn, geschilderd op het zand en op de oceaan, van mij tot jou.
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
He promised us that everything would be okay. I was a child, but I knew that everything would not be okay. That did not make my father a liar. It made him my father.
NL: Hij beloofde ons dat alles goed zou komen. Ik was een kind, maar ik wist dat alles niet goed zou komen. Dat maakte mijn vader geen leugenaar. Het maakte hem mijn vader.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
She let out a laugh, and then she put her hand over her mouth, like she was angry at herself for forgetting her sadness.
NL: Ze liet een lach uit, en toen legde ze haar hand over haar mond, alsof ze boos op zichzelf was omdat ze haar verdriet vergeten was.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
(What are your ghosts like?)(They are on the insides of the lids of my eyes.)(This is also where my ghosts reside.)(You have ghosts?)(Of course I have ghosts.)(But you are a child.)(I am not a child.)(But you have not known love.)(These are my ghosts, the spaces amid love.)
NL: Hoe zijn je geesten?Ze zitten aan de binnenkant van de deksels van mijn ogen.)(Dit is ook waar mijn geesten wonen.Heb je geesten?Natuurlijk heb ik geesten.Maar je bent een kind.Ik ben geen kind.Maar je hebt geen liefde gekend.)(Dit zijn mijn geesten, de ruimtes te midden van liefde.)
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
Sometimes I can hear my bones straining under the weight of all the lives I’m not living.
NL: Soms hoor ik mijn botten onder het gewicht van alle levens die ik niet leef.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
Why didn’t I learn to treat everything like it was the last time. My greatest regret was how much I believed in the future.
NL: Waarom heb ik niet geleerd om alles te behandelen alsof het de laatste keer was. Mijn grootste spijt was hoeveel ik geloofde in de toekomst.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
It was not the feeling of completeness I so needed, but the feeling of not being empty.
NL: Het was niet het gevoel van volledigheid dat ik zo nodig had, maar het gevoel dat ik niet leeg was.
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
I’m sorry for my inability to let unimportant things go, for my inability to hold on to the important things.
NL: Het spijt me voor mijn onvermogen om onbelangrijke dingen los te laten, voor mijn onvermogen om de belangrijke dingen vast te houden.
— Jonathan Safran Foer
I don’t think that there are any limits to how excellent we could make life seem.
NL: Ik denk niet dat er grenzen zijn aan hoe uitstekend we het leven kunnen laten lijken.
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
I am always sad, I think. Perhaps this signifies that I am not sad at all, because sadness is something lower than your normal disposition, and I am always the same thing. Perhaps I am the only person in the world, then, who never becomes sad. Perhaps I am lucky.
NL: Ik ben altijd verdrietig, denk ik. Misschien betekent dit dat ik helemaal niet verdrietig ben, omdat verdriet iets lager is dan je normale karakter, en ik ben altijd hetzelfde. Misschien ben ik dan de enige persoon in de wereld die nooit verdrietig wordt. Misschien heb ik geluk.
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
The mistakes I’ve made are dead to me. But I can’t take back the things I never did.
NL: De fouten die ik heb gemaakt zijn dood voor me. Maar ik kan de dingen die ik nooit gedaan heb niet terugnemen.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
She was like a drowning person, flailing, reaching for anything that might save her. Her life was an urgent, desperate struggle to justify her life.
NL: Ze was als een verdrinkend persoon, fladderend, die naar alles reikt dat haar zou kunnen redden. Haar leven was een dringende, wanhopige strijd om haar leven te rechtvaardigen.
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
It has shown me that everything is illuminated in the light of the past. It is always along the side of us…on the inside, looking out.
NL: Het heeft me laten zien dat alles wordt verlicht in het licht van het verleden. Het is altijd langs de kant van ons… aan de binnenkant, kijkend naar buiten.
— Jonathan Safran Foer
There’s nothing wrong with not understanding yourself.
NL: Er is niets mis met jezelf niet begrijpen.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
I want an infinitely blank book and the rest of time……why didn’t I learn to treat everything like it was the last time, my greatest regret is how much I believed in the future.
NL: Ik wil een oneindig leeg boek en de rest van de tijd… Waarom heb ik niet geleerd om alles te behandelen alsof het de laatste keer was, mijn grootste spijt is hoeveel ik geloofde in de toekomst.
— Jonathan Safran Foer
…people with nothing to declare carry the most.
NL: …people with nothing to declare carry the most.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
If we were to one day encounter a form of life more powerful and intelligent than our own, and it regarded us as we regard fish, what would be our argument against being eaten?
NL: Als we op een dag een vorm van leven tegenkomen die krachtiger en intelligenter is dan die van ons, en het beschouwde ons als vis, wat zou dan ons argument zijn tegen het eten?
— Jonathan Safran Foer, Eating Animals
Succotash my cocker spaniel, you fudging crevasse-hole dipshiitake!
NL: Succotash mijn cocker spaniel, jij druipende spleetoog dipshiitake!
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
Grandfather informs me that is not possible.
NL: Grootvader vertelt me dat dat niet mogelijk is.
— Jonathan Safran Foer
I will describe my eyes and then begin the story. My eyes are blue and resplendent. Now I will begin the story.
NL: Ik zal mijn ogen beschrijven en dan beginnen met het verhaal. Mijn ogen zijn blauw en schitterend. Nu zal ik beginnen met het verhaal.
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
You cannot protect yourself from sadness without protecting yourself from happiness.
NL: Je kunt jezelf niet beschermen tegen verdriet zonder jezelf te beschermen tegen geluk.
— Jonathan Safran Foer
I think and think and think, I‘ve thought myself out of happiness one million times, but never once into it.
NL: Ik denk en denk en denk, ik heb gedacht mezelf uit geluk een miljoen keer, maar nooit een keer in het.
— Jonathan Safran Foer
…is ignorance bliss, I don’t know, but it’s so painful to think, and tell me, what did thinking ever do for me, to what great place did thinking ever bring me? I think and think and think, I’ve thought myself out of happiness one million times, but never once into it.
NL: …is onwetendheid gelukzaligheid, ik weet het niet, maar het is zo pijnlijk om na te denken, en vertel me, wat heeft denken ooit voor mij gedaan, naar welke geweldige plaats heeft denken me ooit gebracht? Ik denk en denk en denk, ik heb mezelf uit geluk een miljoen keer gedacht, maar nooit een keer in.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
It’s true, I am afraid of dying. I am afraid of the world moving forward without me, of my absence going unnoticed, or worse, being some natural force propelling life on. Is it selfish? Am I such a bad person for dreaming of a world that ends when I do? I don’t mean the world ending with respect to me, but every set of eyes closing with mine.
NL: Het is waar, ik ben bang om te sterven. Ik ben bang dat de wereld verder gaat zonder mij, dat mijn afwezigheid onopgemerkt blijft, of erger, een natuurlijke kracht is die het leven voortstuwt. Is het egoïstisch? Ben ik zo’n slecht persoon voor het dromen van een wereld die eindigt als ik dat doe? Ik bedoel niet de wereld die eindigt met respect voor mij, maar elke groep ogen die met de mijne sluit.
— Jonathan Safran Foer, Everything Is Illuminated
When I heard your organization was recording testimonies, I knew I had to come. She died in my arms, saying ‘I don’t want to die.’ That is what death is like. It doesn’t matter what uniforms the soldiers are wearing. It doesn’t matter how good the weapons are. I thought if everyone could see what I saw, we would never have war anymore.
NL: Toen ik hoorde dat je organisatie getuigenissen opnam, wist ik dat ik moest komen. Ze stierf in mijn armen en zei: ‘Ik wil niet sterven.’ Zo is de dood. Het maakt niet uit welke uniformen de soldaten dragen. Het maakt niet uit hoe goed de wapens zijn. Ik dacht dat als iedereen kon zien wat ik zag, we nooit meer oorlog zouden hebben.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
I said, ‘I need to know how he died.’He flipped back and pointed at, ‘Why?’So I can stop inventing how he died. I’m always inventing.
NL: Ik zei: ‘Ik moet weten hoe hij stierf.’Hij draaide terug en wees naar, ‘Waarom?Zodat ik kan stoppen met uitvinden hoe hij stierf. Ik ben altijd aan het uitvinden.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
That is what death is like. It doesn’t matter what uniforms the soldiers are wearing. It doesn’t matter how good the weapons are. I thought if everyone could see what I saw, we would never have war anymore.
NL: Zo is de dood. Het maakt niet uit welke uniformen de soldaten dragen. Het maakt niet uit hoe goed de wapens zijn. Ik dacht dat als iedereen kon zien wat ik zag, we nooit meer oorlog zouden hebben.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
She died in my arms, saying, “I don’t want to die.” That is what death is like. It doesn’t matter what uniforms the soldiers are wearing. It doesn’t matter how good the weapons are. I thought if everyone could see what I saw, we would never have war anymore.
NL: Ze stierf in mijn armen en zei: “Ik wil niet sterven.” Zo is de dood. Het maakt niet uit welke uniformen de soldaten dragen. Het maakt niet uit hoe goed de wapens zijn. Ik dacht dat als iedereen kon zien wat ik zag, we nooit meer oorlog zouden hebben.
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close
I kept thinking how they were all names of dead people, and how names are basically the only thing dead people keep.
NL: Ik bleef maar denken dat het allemaal namen waren van dode mensen, en hoe namen eigenlijk het enige zijn wat dode mensen houden.
— Jonathan Safran Foer
I realized that your mother couldn’t see the emptiness, she couldn’t see anything…All of the words I’d written to her over all of those years, had I never said anything to hear at all?
NL: Ik realiseerde me dat je moeder de leegte niet kon zien, ze kon niets zien… alle woorden die ik haar had geschreven in al die jaren, had ik nooit iets gezegd om te horen?
— Jonathan Safran Foer, Extremely Loud and Incredibly Close