Ben je op zoek naar een John Green quote? Dan ben je hier op het juiste adres. Wij verzamelen mooie citaten, wijze uitspraken en krachtige quotes van inspirerende mensen. En in dit artikel delen we dus de beste John Green quotes. Veel leesplezier!
John Green quotes
Hieronder heb ik een aantal mooie quotes van John Green verzameld. Ze staan op willekeurige volgorde en ik deel steeds de originele Engelse quote en ook de Nederlandse vertaling. Dus hier komen ze, de mooiste John Green quotes:As he read, I fell in love the way you fall asleep: slowly, and then all at once.
NL: Zoals hij las, werd ik verliefd op de manier waarop je in slaap viel: langzaam, en dan allemaal tegelijk.
— John Green, The Fault in Our Stars
Some people don’t understand the promises they’re making when they make them,” I said.”Right, of course. But you keep the promise anyway. That’s what love is. Love is keeping the promise anyway.
NL: Sommige mensen begrijpen de beloftes niet die ze maken als ze ze maken,” zei ik.”Oké, natuurlijk. Maar je houdt je toch aan de belofte. Dat is wat liefde is. Liefde houdt toch de belofte.
— John Green, The Fault in Our Stars
I’ll fight it. I’ll fight it for you. Don’t you worry about me, Hazel Grace. I’m okay. I’ll find a way to hang around and annoy you for a long time.
NL: Ik vecht er tegen. Ik zal er voor vechten. Maak je geen zorgen om mij, Hazel Grace. Ik ben in orde. Ik zal een manier vinden om je te irriteren.
— John Green, The Fault in Our Stars
Nothing ever happens like you imagine it will
NL: Er gebeurt nooit iets zoals jij denkt dat het zal gebeuren.
— John Green, Paper Towns
I’m in love with you, and I know that love is just a shout into the void, and that oblivion is inevitable, and that we’re all doomed and that there will come a day when all our labor has been returned to dust, and I know the sun will swallow the only earth we’ll ever have, and I am in love with you.
NL: Ik ben verliefd op je, en ik weet dat liefde slechts een schreeuw is in de leegte, en dat vergetelheid onvermijdelijk is, en dat we allemaal gedoemd zijn en dat er een dag zal komen waarop al onze arbeid weer tot stof is teruggekeerd, en ik weet dat de zon de enige aarde zal opslikken die we ooit zullen hebben, en ik ben verliefd op je.
— John Green, The Fault in Our Stars
Augustus,” I said. “Really. You don’t have to do this.””Sure I do,” he said. “I found my Wish.””God, you’re the best,” I told him.”I bet you say that to all the boys who finance your international travel,” he answered.
NL: Augustus,” zei ik. “Echt waar. Je hoeft dit niet te doen.”Natuurlijk wel,” zei hij. “Ik heb mijn wens gevonden.”God, je bent de beste,” zei ik hem.”Ik wed dat je dat zegt tegen alle jongens die je internationale reizen financieren,” antwoordde hij.
— John Green, The Fault in Our Stars
Sometimes people don’t understandthe promises they’re making when they make them,” I said.Isaac shot me a look. “Right, of course.But you keep the promise anyway. That’swhat love is. Love is keeping the promise anyway. Don’t you believe in true love?
NL: Soms begrijpen mensen de beloftes die ze maken niet wanneer ze ze maken, zei ik.Isaac schoot me een blik. Oké, natuurlijk.Maar je houdt je toch aan de belofte. Dat is wat liefde is. Liefde houdt toch de belofte. Geloof je niet in ware liefde?
— John Green, The Fault in Our Stars
I’m sorry. I know you loved her. It was hard not to.
NL: Het spijt me. Ik weet dat je van haar hield. Het was moeilijk om dat niet te doen.
— John Green, Looking for Alaska
I’m in love with you, and I’m not in the business of denying myself the simple pleasure of saying true things.
NL: Ik ben verliefd op je, en ik ben niet in de business om mezelf het simpele plezier te ontzeggen om echte dingen te zeggen.
— John Green, The Fault in Our Stars
Love is keeping the promise anyway.
NL: Liefde houdt toch de belofte.
— John Green, The Fault in Our Stars
The feeling of loving her and being loved by her welled up in him, and he could taste the adrenaline in the back of his throat, and maybe it wasn’t over, and maybe he could feel her hand in his again and hear her loud, brash voice contort itself into a whisper to say I-love-you as if it were a secret, and an immense one.
NL: Het gevoel van haar lief te hebben en geliefd te zijn door haar opgezwollen in hem, en hij kon de adrenaline proeven in de achterkant van zijn keel, en misschien was het nog niet voorbij, en misschien kon hij haar hand weer voelen in de zijne en haar luide, brash stem horen verwrongen zichzelf in een fluistering om te zeggen dat ik-liefde-je alsof het een geheim, en een immense.
— John Green, An Abundance of Katherines
We were very different, and we disagreed about a lot of things, but he was always so interesting, you know?
NL: We waren heel verschillend, en we waren het oneens over veel dingen, maar hij was altijd zo interessant, weet je?
— John Green, The Fault in Our Stars
Maybe ‘Okay’ will be our ‘always’…
NL: Misschien is ‘Oké’ onze ‘altijd’…
— John Green, The Fault in Our Stars
Some infinities are bigger than other infinities.
NL: Sommige oneindigheden zijn groter dan andere oneindigheden.
— John Green, The Fault in Our Stars
The only way out of the labyrinth of suffering is to forgive.
NL: De enige uitweg uit het labyrint van lijden is om te vergeven.
— John Green, Looking for Alaska
Whenever you read a cancer booklet or website or whatever, they always list depression among the side effects of cancer. But, in fact, depression is not a side effect of cancer. Depression is a side effect of dying.
NL: Wanneer u een kanker boekje of website of wat dan ook leest, ze geven altijd depressie onder de bijwerkingen van kanker. Maar, in feite, depressie is geen bijwerking van kanker. Depressie is een bijwerking van sterven.
— John Green, The Fault in Our Stars
When things break, it’s not the actual breaking that prevents them from getting back together again. It’s because a little piece gets lost – the two remaining ends couldn’t fit together even if they wanted to. The whole shape has changed.
NL: Als dingen breken, is het niet de werkelijke breuk die hen weer tegenhoudt om weer bij elkaar te komen. Het is omdat een klein stukje verloren raakt – de twee resterende uiteinden konden niet samen passen, zelfs als ze dat wilden. De hele vorm is veranderd.
— John Green, Will Grayson, Will Grayson
You spend your whole life stuck in the labyrinth, thinking about how you’ll escape one day, and how awesome it will be, and imagining that future keeps you going, but you never do it. You just use the future to escape the present.
NL: Je zit je hele leven vast in het labyrint, na te denken over hoe je op een dag zult ontsnappen, en hoe geweldig het zal zijn, en je voorstellen dat de toekomst je op de been houdt, maar je doet het nooit. Je gebruikt de toekomst om aan het heden te ontsnappen.
— John Green, Looking for Alaska
You do not immortalize the lost by writing about them. Language buries, but does not resurrect.
NL: Je vereeuwigt de verlorenen niet door over hen te schrijven. Taalbegravingen, maar niet herrijzen.
— John Green, The Fault in Our Stars
At some point we all look up and realize we are lost in a maze.
NL: Op een gegeven moment kijken we allemaal omhoog en realiseren we ons dat we verloren zijn in een doolhof.
— John Green, Looking for Alaska
Do you know what your problem is? You can’t live with the idea that someone might leave.
NL: Weet je wat jouw probleem is? Je kunt niet leven met het idee dat iemand zou kunnen vertrekken.
— John Green, An Abundance of Katherines
I came here looking for a Great Perhaps, for real friends and a more-than-minor life..
NL: Ik kwam hier op zoek naar een Grote Misschien, voor echte vrienden en een meer-dan-klein leven..
— John Green, Looking for Alaska
Do you ever wonder whether people would like you more or less if they could see inside you? But I always wonder about that. If people could see me the way I see myself—if they could live in my memories—would anyone, anyone, love me?
NL: Vraag je je ooit af of mensen je meer of minder leuk zouden vinden als ze in je zouden kunnen kijken? Maar dat vraag ik me altijd af. Als mensen me konden zien zoals ik mezelf zie… als ze in mijn herinneringen konden leven… wie dan ook, van me houden?
— John Green, An Abundance of Katherines
I don’t know how I look, but I know how I feel: Young. Goofy. Infinite.
NL: Ik weet niet hoe ik eruit zie, maar ik weet hoe ik me voel: jong. Goofy. Oneindig.
— John Green, Paper Towns
I always had this idea that you should never give up a happy middle in the hopes of a happy ending, because there is no such thing as a happy ending. Do you know what I mean? There is so much to lose.
NL: Ik heb altijd het idee gehad dat je nooit een gelukkig midden moet opgeven in de hoop op een gelukkig einde, want er bestaat niet zoiets als een gelukkig einde. Snap je wat ik bedoel? Er is zoveel te verliezen.
— John Green, Let It Snow: Three Holiday Romances
I just want to do something that matters. Or be something that matters. I just want to matter.
NL: Ik wil gewoon iets doen dat belangrijk is. Of iets zijn dat er toe doet. Ik wil er gewoon toe doen.
— John Green, An Abundance of Katherines
I liked being a person. I wanted to keep at it.
NL: I
— John Green, The Fault in Our Stars
I always felt like you had to be important to have enemies.
NL: Ik vond altijd dat je belangrijk moest zijn om vijanden te hebben.
— John Green, Paper Towns
Life has become the future. Every moment of your life is lived for the future.
NL: Het leven is de toekomst geworden. Elk moment van je leven wordt geleefd voor de toekomst.
— John Green, Paper Towns
What about the rest of your life?”She shrugged. “What about it?””Aren’t you worried about, like, forever?””Forever is composed of nows,” she says.
NL: Hoe zit het met de rest van je leven?”Ze haalde zich op. “Wat is daarmee?””Ben je niet bang voor, voor altijd?””Forever is samengesteld uit nu,” zegt ze.
— John Green, Paper Towns
Imagining the future is a kind of nostalgia. (…) You spend your whole life stuck in the labyrinth, thinking about how you’ll escape it one day, and how awesome it will be, and imagining that future keeps you going, but you never do it. You just use the future to escape the present.
NL: De toekomst voorstellen is een soort nostalgie. (…) Je zit je hele leven vast in het labyrint, denkend aan hoe je er op een dag aan zult ontsnappen, en hoe geweldig het zal zijn, en je voorstellen dat de toekomst je op de been houdt, maar je doet het nooit. Je gebruikt de toekomst om aan het heden te ontsnappen.
— John Green, Looking for Alaska
It is so hard to leave—until you leave. And then it is the easiest goddamned thing in the world.
NL: Het is zo moeilijk om te vertrekken totdat je vertrekt. En dan is het het makkelijkste verdomde ding in de wereld.
— John Green, Paper Towns
I figured something out. The future is unpredictable.
NL: Ik heb iets bedacht. De toekomst is onvoorspelbaar.
— John Green, An Abundance of Katherines
The real heroes anyway aren’t the people doing things; the real heroes are the people NOTICING things, paying attention.
NL: De echte helden zijn sowieso niet de mensen die dingen doen; de echte helden zijn de mensen die dingen zien, oplettend.
— John Green, The Fault in Our Stars
What the hell is that?” I laughed.”It’s my fox hat.””Your fox hat?””Yeah, Pudge. My fox hat.””Why are you wearing your fox hat?” I asked.”Because no one can catch the motherfucking fox.
NL: Wat is dat in godsnaam?” Ik lachte.”Het is mijn vossenhoed.”Je vossenhoed?””Ja, Pudge. Mijn vossenhoed.”Waarom draag je je vossenhoed?” Ik vroeg het.”Omdat niemand de vos kan vangen.
— John Green, Looking for Alaska
Headline?” he asked.”‘Swing Set Needs Home,'” I said.”‘Desperately Lonely Swing Set Needs Loving Home,'” he said.”‘Lonely, Vaguely Pedophilic Swing Set Seeks the Butts of Children,'” I said.
NL: Hoofdlijn?” Hij vroeg het.’Swing Set Needs Home,’ zei ik.”Desperately Lonely Swing Set needs Loving Home,” zei hij.”‘Eenzaam, Vaag Pedofiele Swing Set Zoekt de Kont van Kinderen,'” zei ik.
— John Green, The Fault in Our Stars
As long as we don’t die, this is gonna be one hell of a story.
NL: Zolang we niet sterven, wordt dit een geweldig verhaal.
— John Green, Paper Towns
I told Augustus the broad outline of my miracle: diagnosed with Stage IV thyroid cancer when I was thirteen. (I didn’t tell him that the diagnosis came three months after I got my first period. Like: Congratulations! You’re a woman. Now die.)
NL: Ik vertelde Augustus de grote lijnen van mijn wonder: gediagnosticeerd met fase IV schildklierkanker toen ik dertien was. (Ik heb hem niet verteld dat de diagnose kwam drie maanden nadat ik mijn eerste periode. Gefeliciteerd. Je bent een vrouw. Ga nu dood.)
— John Green, The Fault in Our Stars
Y’all smoke to enjoy it. I smoke to die.
NL: Jullie roken om ervan te genieten. Ik rook om te sterven.
— John Green, Looking for Alaska
Look, let me just say it: He was hot. A nonhot boy stares at you relentlessly and it is, at best, awkward and, at worst, a form of assault. But a hot boy . . . well.
NL: Laat me het gewoon zeggen: hij was lekker. Een niet-hete jongen staart je meedogenloos aan en het is in het beste geval ongemakkelijk en, in het slechtste geval, een vorm van mishandeling. Maar een lekkere jongen. …. goed.
— John Green, The Fault in Our Stars
The Colonel led all the cheers.Cornbread!” he screamed.CHICKEN!” the crowd responded.Rice!”PEAS!”And then, all together: “WE GOT HIGHER SATs.”Hip Hip Hip Hooray!” the Colonel cried.YOU’LL BE WORKIN’ FOR US SOMEDAY!
NL: De kolonel leidde al het gejuich.Cornbread!” Hij schreeuwde. de menigte reageerde.Rice!”PEAS!”En dan, allemaal samen: “We hebben hogere SAT’s.”Hip Hip Hip Hoera!” De kolonel huilde. Jullie zullen op een dag voor ons werken!
— John Green, Looking for Alaska
I hated sports. I hated sports, and I hated people who played them, and I hated people who watched them, and I hated people who didn’t hate people who watched or played them.
NL: Ik haatte sport. Ik haatte sport, en ik haatte mensen die ze speelden, en ik haatte mensen die naar ze keken, en ik haatte mensen die geen hekel hadden aan mensen die naar ze keken of speelden.
— John Green, Looking for Alaska
Well, while you were in the bathroom, I sat down at this picnic table here in Bumblefug, Kentucky, and noticed that someone had carved that GOD HATES FAG, which, aside from being a grammatical nightmare, is absolutely ridiculous. So I’m changing it to ‘God Hates Baguettes.’ It’s tough to disagree with that. Everybody hates baguettes.
NL: Terwijl jij in de badkamer was, zat ik aan deze picknicktafel hier in Bumblefug, Kentucky, en merkte dat iemand die GOD HATES FAG had gesneden, wat, afgezien van een grammaticale nachtmerrie, absoluut belachelijk is. Dus ik verander het in ‘God haat Baguettes’. Het is moeilijk om het daar niet mee eens te zijn. Iedereen haat baguettes.
— John Green, An Abundance of Katherines
Just move to the Internet, its great here. We get to live inside where the weather is always awesome.
NL: Verhuis naar het internet, het is hier geweldig. We mogen binnen wonen waar het weer altijd geweldig is.
— John Green
Just deleting vandalism on the Chuck Norris page,” Radar said. “For instance, while I do think that Chuck Norris specializes in the roundhouse kick, I don’t think it’s accurate to say, ‘Chuck Norris’s tears can cure cancer, but unfortunately he has never cried.
NL: Gewoon verwijderen van vandalisme op de Chuck Norris pagina,” Radar zei. “Terwijl ik denk dat Chuck Norris gespecialiseerd is in de roundhouse schop, denk ik niet dat het juist is om te zeggen: ‘Chuck Norris’ tranen kunnen kanker genezen, maar helaas heeft hij nooit gehuild.
— John Green
Dude, I don’t want to talk about Lacey’s prom shoes. And I’ll tell you why: I have this thing that makes me really uninterested in prom shoes. It’s called a penis.
NL: Gast, ik wil niet praten over Lacey’s balschoenen. En ik zal je vertellen waarom: Ik heb dit ding dat maakt me echt ongeïnteresseerd in het bal schoenen. Het heet een penis.
— John Green, Paper Towns
Every year, many, many stupid people graduate from college. And if they can do it, so can you.
NL: Elk jaar, veel, veel domme mensen afgestudeerd aan de universiteit. En als zij het kunnen, kan jij het ook.
— John Green
As far as I can tell, there are two basic (kissing) rules: 1. Don’t bite anything without permission. 2. The human tongue is like wasabi: it’s very powerful, and should be used sparingly.
NL: Voor zover ik weet zijn er twee basisregels: 1. Niet bijten zonder toestemming. 2. De menselijke tong is als wasabi: het is zeer krachtig, en moet spaarzaam worden gebruikt.
— John Green, Paper Towns
Principled hate is a hell of a lot stronger than “Boy, I wish you hadn’t mummified me and thrown me into the lake” hate.
NL: Haat is veel sterker dan “Jongen, ik wou dat je me niet gemummificeerd had en me in het meer had gegooid” haat.
— John Green, Looking for Alaska
The food was so good that with each passing course, our conversation devolved further into fragmented celebrations of its deliciousness:’I want this dragon carrot risotto to become a person so I can take it to Las Vegas and marry it.
NL: Het eten was zo goed dat ons gesprek bij elke cursus verder ging in gefragmenteerde viering van zijn heerlijkheid:’Ik wil dat deze draak wortel risotto een persoon wordt zodat ik het naar Las Vegas kan brengen en ermee kan trouwen.
— John Green, The Fault in Our Stars
he is both the source of my happiness and the one i want to share it with. i have to believe that’s a sign.
NL: Hij is zowel de bron van mijn geluk als degene met wie ik het wil delen. Ik moet geloven dat het een teken is.
— John Green, Will Grayson, Will Grayson
Nerd girls are the world’s most underutilized romantic resource. And guys, do not tell me that nerd girls are not hot because that shows a Paris Hilton-esque failure to understand hotness.
NL: Nerd meisjes zijn de wereld meest onderbenut romantische bron. En jongens, vertel me niet dat nerdmeisjes niet sexy zijn, want dat toont een Paris Hilton-achtige mislukking om hete te begrijpen.
— John Green
We all romanticize the people we adore.
NL: We romanteren allemaal de mensen die we aanbidden.
— John Green
If you want the rainbow, you have to deal with the rain.
NL: Als je de regenboog wilt, moet je omgaan met de regen.
— John Green, The Fault in Our Stars
Not to sound like a jerk, but Jane isn’t really my type. Her hair’s kinda disastrously curly and she mostly hangs out with guys. My type’s a little girlier. And honestly, I don’t even like my type of girl that much, let alone other types. Not that I’m asexual or something – I just find Romance Drama unbearable.
NL: Niet om als een eikel te klinken, maar Jane is niet echt mijn type. Haar haar is een beetje rampzalig krullend en ze hangt meestal rond met jongens. Mijn type is een beetje meisjesachtiger. En eerlijk gezegd, vind ik mijn soort meisje niet eens zo leuk, laat staan andere types. Niet dat ik aseksueel ben, maar Romantiek Drama is ondraaglijk.
— John Green, Will Grayson, Will Grayson
Keeping the box closed just keeps you in the dark, not the universe… but failing to open the box doesn’t kill the cat.
NL: De doos dichthouden houdt je in het donker, niet het universum… maar het niet openen van de doos doodt de kat niet.
— John Green, Will Grayson, Will Grayson
We need never be hopeless because we can never be irreperably broken.
NL: We hoeven nooit hopeloos te zijn omdat we nooit onherstelbaar gebroken kunnen worden.
— John Green, Looking for Alaska
We need never be without hope because we can never be irreparably broken.
NL: We hoeven nooit zonder hoop te zijn omdat we nooit onherstelbaar gebroken kunnen worden.
— John Green, Looking for Alaska
I believe in hope, in what is something called ”radical hope.” I believe there is hope for all of us, even amid the suffering. And that’s why I write fiction, probaby. It’s my attempt to keep that fragile strand of radical hope, to buld a fire in the darkness.r
NL: Ik geloof in hoop, in wat is iets wat heet radicale hoop.Ik geloof dat er hoop is voor ons allemaal, zelfs temidden van het lijden. En dat is waarom ik fictie schrijf, probaby. Het is mijn poging om die fragiele streng van radicale hoop te houden, om een vuur in de duisternis te blazen.r
— John Green
Because there is no glory in illness. There is no meaning to it. There is no honor in dying of.
NL: Omdat er geen glorie is in ziekte. Het heeft geen zin. Er is geen eer in sterven.
— John Green, The Fault in Our Stars
I felt the unfairness of it, the inarguable injustice of loving someone who might have loved you back but can’t due to deadness.
NL: Ik voelde de oneerlijkheid ervan, het onweerlegbare onrecht van iemand lief te hebben die misschien ook van jou hield, maar niet door de dood kan.
— John Green, Looking for Alaska
I will not tell you our love story, because-like all real love stories-it will die with us,as it should.
NL: Ik zal je ons liefdesverhaal niet vertellen, want zoals alle echte liefdesverhalen… zal het met ons sterven, zoals het zou moeten.
— John Green, The Fault in Our Stars
Hazel has to realize that her mom was wrong when she said, “I won’t be a mother anymore.” The truth is, after Hazel dies (assuming she dies), her mom will still be her mom, just as my grandmother is still my grandmother even though she has died. As long as either person is still alive, that relationship survives. (It changes, but it survives.)
NL: Hazel moet zich realiseren dat haar moeder het mis had toen ze zei: “Ik zal geen moeder meer zijn.”De waarheid is, nadat Hazel overlijdt (als ze sterft), zal haar moeder nog steeds haar moeder zijn, net zoals mijn grootmoeder nog steeds mijn grootmoeder is, ook al is ze gestorven. Zolang een van beide mensen nog leeft, overleeft die relatie. (Het verandert, maar het overleeft.)
— John Green
I didn’t tell him that the diagnosis came three months after I got my first period. Like: Congratulations! You’re a woman. Now die.
NL: Ik heb hem niet verteld dat de diagnose kwam drie maanden na mijn eerste menstruatie. Gefeliciteerd. Je bent een vrouw. Ga nu dood.
— John Green, The Fault in Our Stars
It was an indulgence, learning last words. Other people had chocolate; I had dying declarations.
NL: Het was een verwennerij, laatste woorden leren. Andere mensen hadden chocolade, ik had stervende verklaringen.
— John Green, Looking for Alaska
The thing about dead people… The thing is you sound like a bastard if you don’t romanticize them, but the truth is… complicated, I guess.
NL: Het gedoe met dode mensen… Je klinkt als een klootzak als je ze niet romantiseert, maar de waarheid is… ingewikkeld, denk ik.
— John Green, The Fault in Our Stars
I was caught in a love triangle with one dead side.
NL: Ik zat gevangen in een liefdesdriehoek met één dode kant.
— John Green, Looking for Alaska
Witness also that when we talk about literature, we do so in the present tense. When we speak of the dead, we are not so kind.
NL: Getuige ook dat wanneer we praten over literatuur, we dat doen in de tegenwoordige tijd. Als we het over de doden hebben, zijn we niet zo aardig.
— John Green, The Fault in Our Stars
I went on spouting bullshit Encouragements as Gus’s parents, arm in arm, hugged each other and nodded at every word. Funerals, I had decided, are for the living.
NL: Ik ging door met onzin aanmoedigen als Gus’ ouders, arm in arm, knuffelde elkaar en knikte bij elk woord. Begrafenissen, had ik besloten, zijn voor de levenden.
— John Green, The Fault in Our Stars
Right, well, he’d been sick for a while and his nurse said to him, ‘You seem to be feeling better this morning,’ and Isben looked at her and said, ‘On the contrary,’ and then he died.
NL: Juist, nou, hij was al een tijdje ziek en zijn verpleegster zei tegen hem, ‘Je lijkt je beter te voelen vanmorgen,’ en Isben keek naar haar en zei: ‘In tegendeel,’ en toen stierf hij.
— John Green, Looking for Alaska
And then I crawled into his unmade bed, wrapping myself in his comforter like a cocoon, surrounding myself with his smell. I took out my cannula so I could smell better, breathing him and out, the scent fading even as I lay there, my chest burning until I couldn’t distinguish among the pains.
NL: En toen kroop ik in zijn ongemaakte bed, mezelf inpakkend in zijn dekbed als een cocon, mezelf omringend met zijn geur. Ik haalde mijn canule eruit zodat ik beter kon ruiken, hem ademen en uitademen, de geur die vervaagde zelfs toen ik daar lag, mijn borst brandde totdat ik geen onderscheid kon maken tussen de pijnen.
— John Green, The Fault in Our Stars
I don’t care if the New York Times writes an obituary for me. I just want you to write one. … You say you’re not special because the world doesn’t know about you, but that’s an insult to me. I know about you.
NL: Al schrijft de New York Times een overlijdensbericht voor me. Ik wil gewoon dat je er één schrijft. Je zegt dat je niet speciaal bent omdat de wereld niets van je weet, maar dat is een belediging voor mij. Ik weet het van jou.
— John Green, The Fault in Our Stars
You can’t just make me different and then leave
NL: Je kunt me niet anders maken en dan weggaan.
— John Green, Looking for Alaska
When she fucked up all those years ago, just a little girl terrified into paralysis, she fell onto the enigma of herself.
NL: Toen ze het al die jaren geleden verklootte, een klein meisje doodsbang in verlamming, viel ze op het raadsel van zichzelf.
— John Green
Colder by the hour, more dead with every breath.
NL: Kouder per uur, meer dood met elke adem.
— John Green
Last words are always harder to remember when no one knows that someone’s about to die.
NL: Laatste woorden zijn altijd moeilijker te onthouden als niemand weet dat er iemand op het punt staat te sterven.
— John Green, Looking for Alaska
She cannot possibly be dead, people do not just die
NL: Ze kan niet dood zijn, mensen sterven niet zomaar.
— John Green, Looking for Alaska
Oh God, Alaska, I love you. I love you,” and the Colonel whispered, “I’m so sorry, Pudge. I know you did,” and I said, “No. Not past tense.” She wasn’t even a person anymore, just flesh rotting, but I loved her present tense.
NL: Oh God, Alaska, ik hou van je. Ik hou van je,” en de kolonel fluisterde: “Het spijt me zo, Pudge. Ik weet dat je dat deed, en ik zei: “Nee. Niet voorbij de tijd.” Ze was niet eens meer een mens, alleen rottend vlees, maar ik hield van haar tegenwoordige tijd.
— John Green, Looking for Alaska
The times that were most fun seemed always to be followed by sadness now, because it was when life started to feel like it did when she was with us that we realized how utterly gone she was.
NL: De tijden die het leukst waren leken altijd gevolgd te worden door verdriet nu, want het was toen het leven begon te voelen zoals het deed toen ze bij ons was dat we beseften hoe volkomen weg ze was.
— John Green, Looking for Alaska
Like many people, I feel like celebrating. Remember this feeling. It is human, and can help us understand when others express bloodlust.
NL: Zoals veel mensen, heb ik zin om het te vieren. Onthoud dit gevoel. Het is menselijk, en kan ons helpen begrijpen wanneer anderen de bloedlust uitdrukken.
— John Green
Like they just wanted to enjoy The Gus Waters Show while it was still in town.
NL: Alsof ze gewoon wilden genieten van The Gus Waters Show terwijl het nog in de stad was.
— John Green, The Fault in Our Stars
Losing you’re co-remember meant losing the memory itself.
NL: Het verlies van je mede-herinnering betekende het verlies van het geheugen zelf.
— John Green, The Fault in Our Stars
He’d fought hard, Lida told me, as if there was another way to fight.
NL: Hij had hard gevochten, zei Lida, alsof er een andere manier was om te vechten.
— John Green
He was a dying man looking down on the surgeons trying to save him.
NL: Hij was een stervende man die neerkeek op de chirurgen die hem probeerden te redden.
— John Green, An Abundance of Katherines
If people were rain, I’d be a drizzle and she’d be a hurricane.
NL: Als mensen regenden, zou ik een motregen zijn en zou ze een orkaan zijn.
— John Green
The only way out of the labyrinth of suffering is to forgive
NL: De enige uitweg uit het labyrint van lijden is om te vergeven
— John Green, Looking for Alaska
Poetry is just so emo.” he said. “Oh, the pain. The pain. It always rains. In my soul.
NL: Poëzie is gewoon zo emo.” Hij zei. “Oh, de pijn. De pijn. Het regent altijd. In mijn ziel.
— John Green, Paper Towns
So dawn goes down today… Nothing gold can stay.– Robert Frost
NL: Dus de dageraad gaat vandaag… Niets goud kan blijven. Robert Frost
— John Green, The Fault in Our Stars