Ian McEwan quotes | 11 quotes van Ian McEwan

Ben je op zoek naar een Ian McEwan quote? Dan ben je hier op het juiste adres. Wij verzamelen mooie citaten, wijze uitspraken en krachtige quotes van inspirerende mensen. En in dit artikel delen we dus de beste Ian McEwan quotes. Veel leesplezier!

Ian McEwan quotes

Hieronder heb ik een aantal mooie quotes van Ian McEwan verzameld. Ze staan op willekeurige volgorde en ik deel steeds de originele Engelse quote en ook de Nederlandse vertaling. Dus hier komen ze, de mooiste Ian McEwan quotes:

When it’s gone, you’ll know what a gift love was. You’ll suffer like this. So go back and fight to keep it.

NL: Als het weg is, weet je wat een cadeauliefde was. Je zult zo lijden. Dus ga terug en vecht om het te houden.

— Ian McEwan, Enduring Love


The anticipation and dread he felt at seeing her was also a kind of sensual pleasure, and surrounding it, like an embrace, was a general elation–it might hurt, it was horribly inconvenient, no good might come of it, but he had found out for himself what it was to be in love, and it thrilled him.

NL: De verwachting en angst die hij voelde bij het zien van haar was ook een soort van sensueel plezier, en de omgeving ervan, als een omhelzing, was een algemene verrukking – het zou pijn kunnen doen, het was verschrikkelijk ongelegen, er zou geen goed van komen, maar hij had ontdekt voor zichzelf wat het was om verliefd te zijn, en het verheugde hem.

— Ian McEwan, Atonement


The cost of oblivious daydreaming was always this moment of return, the realignment with what had been before and now seemed a little worse.

NL: De kosten van het vergeten dagdromen waren altijd dit moment van terugkeer, de aanpassing aan wat eerder en nu een beetje erger was geweest.

— Ian McEwan, Atonement


And though you think the world is at your feet, it can rise up and tread on you.

NL: En hoewel je denkt dat de wereld aan je voeten ligt, kan het opstaan en op je treden.

— Ian McEwan, Atonement


If life was a dream, then dying must be the moment when you woke up. It was so simple it must be true. You died, the dream was over, you woke up. That’s what people meant when they talked about going to heaven. It was like waking up.

NL: Als het leven een droom was, dan moet sterven het moment zijn dat je wakker werd. Het was zo simpel dat het waar moet zijn. Je stierf, de droom was voorbij, je werd wakker. Dat is wat mensen bedoelden toen ze spraken over naar de hemel gaan. Het was alsof ik wakker werd.

— Ian McEwan, The Daydreamer


He knew these last lines by heart and mouthed them now in the darkness. My reason for life. Not living, but life. That was the touch. And she was his reason for life, and why he must survive.

NL: Hij kende deze laatste lijnen uit zijn hoofd en mondde ze nu in de duisternis. Mijn reden voor het leven. Niet leven, maar leven. Dat was de aanraking. En zij was zijn reden voor zijn leven, en waarom hij moet overleven.

— Ian McEwan, Atonement


There’s a taste in the air, sweet and vaguely antiseptic, that reminds him of his teenage years in these streets, and of a general state of longing, a hunger for life to begin that from this distance seems like happiness.

NL: Er is een smaak in de lucht, zoet en vaag antiseptisch, die hem herinnert aan zijn tienerjaren in deze straten, en van een algemene staat van verlangen, een honger naar leven om dat te beginnen vanaf deze afstand lijkt geluk.

— Ian McEwan, Saturday


Everyone knew as much as they needed to know to be happy.

NL: Iedereen wist zoveel als ze moesten weten om gelukkig te zijn.

— Ian McEwan, Sweet Tooth


Above all, she wanted to look as though she had not given the matter a moment’s thought, and that would take time.

NL: Bovenal wilde ze eruit zien alsof ze er geen moment over had nagedacht, en dat zou tijd kosten.

— Ian McEwan, Atonement


He would work through the night and sleep until lunch. There wasn’t really much else to do. Make something, and die.

NL: Hij werkte de hele nacht door en sliep tot de lunch. Er was niet veel anders te doen. Maak iets en sterf.

— Ian McEwan, Amsterdam


He saw it for the first time: on the day he died he would be wearing unmatching socks, there would be unanswered e-mails, and in the hovel he called home there would still be shirts missing cuff buttons, a malfunctioning light in the hall, and unpaid bills, uncleared attics, dead flies, friends waiting for a reply and lovers he had not owned up to.

NL: Hij zag het voor het eerst: op de dag dat hij stierf zou hij ongeëvenaarde sokken dragen, er zouden onbeantwoorde e-mails zijn, en in het krot dat hij naar huis belde zouden er nog steeds shirts ontbreken manchetknopen, een defect licht in de hal, en onbetaalde rekeningen, onduidelijke zolders, dode vliegen, vrienden wachtend op een antwoord en minnaars die hij niet had verworven.

— Ian McEwan, Solar